Wprowadzenie do Ewangelii Jana
• Do przeczytania: Ewangelia Jana 20, 30-31 oraz 1, 1-18
Kto napisał Ewangelię?
Wiemy, że Jan napisał tę Ewangelię, ale kim on był? Jaki był ten człowiek? Biblia zawiera wszystko co potrzebne by odpowiedzieć na te pytania. Jan nazywał się Jan — syn Zebedeusza. Był jednym z dwunastu Uczniów/Apostołów, i w swojej Ewangelii, znany jest tylko przez wyraz „ten którego miłował Jezus” (13,23; 20,2; 21,7; 21,20). Był bratem Jakuba, który także był jednym z uczniów Jezusa. Razem są znani jako „synowie Gromu”. Razem z Piotrem, byli dość bogatymi rybakami z miasteczka Kafarnaum. Dzięki swej rodzinie, miał związki z klasą rządzącą w Jeruzalem. Z wszystkich uczniów, ucieszył się bliską relacją z Jezusem. Jezus wybrał go by opiekował się jego matką. Jan pobiegł pierwszy do pustego grobu. Jako pierwszy, rozpoznał Jezusa po zmartwychwstaniu przy morzu Galilejskim (21,7) . Później, został głównym pastorem zboru w Jeruzalem, a potem napisał zarówno tę Ewangelię, jak i trzy listy oraz Objawienie. Nie jest przesadą mówić, że wśród oryginalnych dwunastu, był największym.
Specyficzność Ewangelii Jana
Jego Ewangelia jest unikatem wśród wszystkich czterech Ewangelii. Po pierwsze, jej charakter literacki jest doskonały. Po drugie, ma podejście jednomyślne. Wydaje się, że wszystkie zdania mają swój wpływ na znaczenie całości. Po trzecie, większość wydarzeń opisanych występuje wyłącznie w jego Ewangelii, a wydarzenia, które występują także w innych Ewangeliach są prezentowane wraz z nową informacją i z nowego punktu widzenia, który podkreśla cel jego Ewangelii.
Prolog (Ew. Jana 1, 1-18)
Jan rozpoczynał swoją Ewangelię w unikatowy sposób wart specjalnego odnotowania. Prolog pokłada fundament, na którym cała Ewangelia jest zbudowana. Rozpoczyna się od samego początku, tam gdzie uczymy się doniosłej prawdy o Chrystusie. Przedstawiony on jest jako istniejący przed początkiem wszechświata, razem z Bogiem, i będącym Bogiem (w. 1), jako Stworzycielem (w. 3) i Światłością świata. Symbolika Światłość jest szczególna, ponieważ światłość daje zarówno iluminację jak i życie (ww. 4-9). Jako Słowo, przewyższa mówione i napisane słowa, i powiada nam o Bogu Ojcu i o żywocie wiecznym, i o tym, jak możemy to otrzymać.
W prologu, także dowiemy się o Janie Chrzcicielu i jego roli (ww. 6-8), o odrzuceniu Jezusa (ww. 10-11), o warunkach otrzymania żywota wiecznego (ww. 12-13), oraz o unikalnej roli Chrystusa w spełnieniu warunków Zakonu Mojżeszowego aby dać ludzkości Łaskę Bożą (ww. 15-17). Na koniec, Chrystus jest ukazany jako jedyny, który może przedstawić Boga człowiekowi (w. 18). Na prawdę, warto nauczyć się na pamięć te osiemnaście wersetów. Mogą być wielkim pocieszeniem i przypomnieniem cudownej Bożej łaski dla nas!
Wolni Baptyści 