W tym wpisie, przedstawiamy podstawy, na których będziemy budować całą serię przeglądu Starego Testamentu. To znaczy, że nie uzasadniamy tu podstaw, tylko opisujemy, jakie są. Z czasem, jak rozwijamy przegląd, to zobaczymy jak te podstawy same wytłumaczą się.
Bóg ma jednolity plan dla całej historii.
Stary Testament pokazuje jednolitą historię, która przejawia zamiary Boga wobec człowieka—ludzkości na wszech czasy.
„Wspomnijcie na sprawy dawne, odwieczne, że Ja jestem Bogiem i nie ma innego, jestem Bogiem i nie ma takiego jak Ja. Ja od początku zwiastowałem to, co będzie, i z dawna to, co jeszcze się nie stało. Ja wypowiadam swój zamysł, i spełnia się on, i dokonuję wszystkiego, czego chcę.” (Izajasza 46, 9-10)
„Oznajmiwszy nam według upodobania swego, którym go uprzednio obdarzył, Tajemnicę woli swojej, aby z nastaniem pełni czasów wykonać ją i w Chrystusie połączyć w jedną całość wszystko, i to, co jest na niebiosach, i to, co jest na ziemi w nim,” (List do Efezjan 1, 9-10)
„Lecz gdy nadeszło wypełnienie czasu, zesłał Bóg Syna swego, który się narodził z niewiasty i podlegał zakonowi, Aby wykupił tych, którzy byli pod zakonem, abyśmy usynowienia dostąpili.” (List do Galacjan 4, 4-5)
Dzieło Chrystusa na ziemi, szególnie Jego śmierć i zmartwychwstanie jest punktem kulminacyjnym historii, i punktem zwrotnym, gdzie Bóg dokonał zbawienia, ku któremu historia całego Starego Testamentu zmierzała.
Jednolitość oznacza, że Bóg może objawiać swoją wolę stopniowo, że czasem Jego zamiary stają się bardziej jawne. To znaczy, że Bóg może najpierw dać obietnice, a póżniej – po pewnym czasie – wypełnić je. (na przydkład, Iz 9, 6-7)
Najważniejsze Jego zamiary można podsumować tak:
- Chrystus/Mesjasz w Starym Testamencie: Od pierwszych stron, można znaleźć wzmianki o Chrystusie. Chrystus jako tytuł oznacza osobę, którą Bóg wybrał—„namaścił”—specjalnie by uratować ludzkość z ich złych decyzji, czyli z ich grzechów.
- Obietnicy Boga: Często, Bóg daje ludziom obietnice różnego typu, ale najczęściej dotyczące ich problemu z grzechem i Chrystusa/Mesjasza. Czasami, obietnice miały charakter bezwarunkowy, a czasami warunkowy.
- Ostrzeżenia i przekleństwa: Gdy obietnica miała charakter warunkowy, to występowała z ostrzeżeniem, a nawet przekleństwem za postępowanie przeciwko oczekiwaniom Bożym.
- Przymierza: Najczęściej obietnice warunkowe występowały w formie przymierza. Były także przymierza na podstawie obietnic bezwarunkowych. Przymierza tworzą kręgosłup Starego Testamentu, a nawet całej Biblii.
- Potomstwo/Potomek: Integralną część tych najważniejszych przymierzy stanowi obietnica dotycząca potomstwa (wielu), albo potomka (jeden). Nić potomka zawiązuje się od samego początku (1Mj 3, 15) aż do końcu. Oczekiwanie przyjścia Potomka budzi napięcie przez całe Pisma Starego Testamentu. Potomek jest zawsze omawiany jako ostateczny ratunek ludu bożego.
- Chrystus jako ostatni Adam: Ten potomek jest potomkiem Adama, Abrahama, Izaaka, Jakuba i Dawida. Ten potomek/pomazaniec/Mesjasz/Chrystus ma rozwiązać problem, który jego przodek, Adam, sprawił przez swoje nieposłuszeństwo.
- Cienie, zwiastuny oraz typy: Bardzo często, opisy/przepowiednie o Chrystusie są dane w formie odnośnej, czyli nie bezpośrednio.
- Chrystus — pośrednik: Chrystus w Starym Testamencie jest prezentowany jako pośrednik między doskonałym Bogiem, a człowiekiem/grzesznikiem; czy między niebem, a ziemią.
Pismo Starego Testamentu prezentuje się jako historia pod napięciem oczekiwania, od pierwszych stron (1Mj 3, 15) aż do ostatnich (Mal 3, 1). Prorocy i wszyscy wierni Bogu w czasach Starego Testamentu oczekiwali przyjście Mesjasza. Widać to w Ewangelii Łukasza, 1, 67-79 i 46-55. Autorzy Nowego Testamentu—z większości sami Żydzi—przyjęli Stary Testament przede wszystkim, jako Pismo chrześcijańskie, a tak nauczali i zachęcali czytelników by tak samo przyjęli.
Wolni Baptyści 